آداب و شرایط اذان و اقامه

 

آداب اذان و اقامه دو نوع است: نوع اول آدابی که رعایت آنها شرط تحقق اذان یا اقامه است و در صورت مراعات نکردن آنها اذان یا اقامه باطل می­شود. نوع دوم آدابی است که رعایت نکردن آنها ضرری به اصل اذان یا اقامه ندارد ولی رعایت کردن آنها موجب کمال و افضلیت و افزایش ثواب خواهد بود.

شرایط اذان و اقامه:

1- نیت خالص: یعنی به قصد قربت به خدا و بدون ریا انجام گیرد. 

2- عاقل بودن مؤذن: بنابراین، اذان دیوانه صحیح نیست.       

3- مسلمان بودن مؤذن: اذان شخص غیر مسلمان کافی نیست.    

4- مرد بودن مؤذن: باید مؤذن مرد باشد مگر اینکه جماعت مخصوص زنان باشد. 

5- ممیز بودن مؤذن: مؤذن باید بالغ یا ممیز باشد پس اذان بچه غیر ممیز مجزی نیست. 

6- تلفظ به عربی: کلمات اذان و اقامه مانند سایر ذکر­های نماز به عربی صحیح گفته شود.

7- دخول وقت نماز: یکی از شرایط صحت اذان و اقامه این است که در وقت نماز باشد.

8- ترتیب: بین اذان و اقامه همچنین بین کلمات آنها باید ترتیب مراعات شود.

9- موالات: میان اذان واقامه باید زیاد فاصله ندهد و اگر فاصله به قدری باشد که اقامه مربوط به آن اذان حساب نشود باید اذان دوباره بگوید، و همچنین میان اذان و اقامه با نماز نباید زیاد فاصله شود و الا اذان و اقامه را اعاده نماید.